Friendship

Het verbaast me heel erg hoe snel je je aan bepaalde mensen kunt hechten. Wanneer ik thuis in Nederland ben spreek je af met mensen en hoe meer je elkaar ziet, hoe meer je elkaar vertelt: het worden je vrienden. Hier in Australië lijkt het sneller te gaan. Je bent allemaal 'alleen' in Australië en je deelt dan ook veel met elkaar. Iedereen heeft andere ideeën en andere plannen, maar toch kun je alles samen delen. Lisanne en Wesley zijn een goed voorbeeld. Ik heb de eerste twee weken in Sydney veel met hun opgetrokken en we zijn vrienden geworden. Raar eigenlijk dat je na twee weken het gevoel hebt dat je elkaar al jaren kent. De weken daarna hebben we veel gebeld en gesmsd wanneer zij aan het reizen waren. Eind december kwamen ze terug naar Manly en ik leefde hier ook helemaal naar toe. Doordat zij in het hostel zaten kwam ik weer met mensen in contact die ik al een tijdje niet had gezien of mensen die ik nog helemaal niet had gezien. Ook hier heb ik een goede band mee gekregen. En dit allemaal in tien dagen. Het vervelende van vriendschappen in Australië, is dat je na een bepaalde tijd ook weer afscheid moet nemen. En laat ik eerlijk zijn, dat is niet echt mijn ding. Wanneer ik me ergens thuis voel en ik echt mezelf kan zijn, vind ik het erg lastig om er weer afscheid van te moeten nemen. Je hebt jezelf 'blootgegeven' en vervolgens gaat de res
In deze week zijn er weer veel mensen die al weg zijn gegaan of weer weg gaan en ik kan dan aan mezelf merken dat ik hier best moeite mee heb. Vandaag heb ik bijvoorbeeld de hele dag films gekeken en helemaal NIETS gedaan.... En dat terwijl het erg zonnig was buiten. Ik moet hier toch mee om te leren gaan, want anders word ik het komende jaar veel teleurgesteld. Maar aan de andere kant kan ik ook denken: 'De mensen die ik hier heb leren kennen en die me echte vrienden zijn geworden, blijf ik ook wel spreken en heb ik er een paar heel toffe vrienden bij!'